‘This… is…temptation.’ De zwoele stem van de voice-over knalt ook deze week weer heel wat huiskamers binnen. Waar de ene na de andere talkshow het veld moet ruimen wegens tegenvallende kijkcijfers, is er één programma dat week na week keihard scoort: Temptation Island.
Ouderwets thuis voor de buis
Donderdagavond, klokslag half 9 zit Nederland ouderwets voor de buis, knus, zoals we dat vroeger deden bij de Ron’s Honymoons Quiz. Nieuwe tijden wel, want deze keer is het kleine bakje chips vervangen door een volwassen zak én kijken we met een heel andere intentie. Zwijmelden we vroeger mee met de verliefde kandidaten van vader Ron dan is anno 2019 het doel van zoon Rick juist om die liefde te breken. Want hoe overleef je de verleiding van tien geselecteerde dames of heren die precies je type zijn, op een tropisch eiland, genietend van een cocktail? Exact. Niet. En dat is precies wat we zo leuk vinden.
Temptation Island is het ‘Ter land, ter zee en in de lucht’ van deze tijd
Temptation Island is het ‘Ter land, ter zee en in de lucht’ van deze tijd. We kijken niet om de kandidaten de bel te zien halen, maar om ze te zien falen. Het is als de eerste ronde van Idols, maar dan uitgemolken tot een heel seizoen.
Samen lachen om de problemen van een ander stel
We zien mensen afspraken maken die ze – verdraaid door de montage of opgehitst door productie – binnen no time overboord gooien. En zo is vanaf het eerste kampvuur de rollercoaster naar een regelrechte breuk begonnen. Ongegeneerd lui leedvermaak, want de probleempjes in je eigen liefdesleven verbleken naast die falende relaties op het scherm. Er is niks zo helend als samen lachen om de problemen van een ander stel.
Wreed? Verre van, want ook de deelnemers hebben vaak een eigen agenda. Maar met Rick Brandsteder als presentator van een show die liefdesverdriet afdwingt, valt de appel toch verder van de boom dan je zou denken. En de nieuwe verliefdheden? Die duren uiteindelijk akelig kort. Logisch, want engelen bestaan niet. Ook niet op een tropisch eiland.