Van Rubensrondingen tot heroïne chique, van fitgirlfierce tot fillers en buttimplants: het modebeeld van ons uiterlijk is aan heel wat trends onderhevig. En die trends lijken elkaar steeds sneller op te volgen, zo blijkt uit de etalage van onze samenleving: social media. De nieuwste trend: body positivity, oftewel, fuck die fillers, gewoon blij zijn met wie je bent. Klinkt nuchter en heerlijk Nederlands, maar is deze wereldwijde omarming van wie we zijn een blijvende verandering of niet meer dan een volgende trend?

De stroom aan prikkels en informatie groeit zo exponentieel dat we moeten blijven vernieuwen.

De etalage van onze samenleving

Het moment dat social media onderdeel werden van onze dagelijkse routine staat ons allemaal nog goed bij. Waar de early adapters zo’n tien jaar geleden al fanatiek aan het Facebooken, Twitteren en Youtuben waren, zijn de meesten sinds vijf jaar verslaafd aan platforms als Instagram en inmiddels TikTok. Gevolg van dit urenlange gestaar op onze schermpjes (Nederlanders consumeren 8,5 uur media per dag!): de wereld komt in een veel sneller tempo bij ons binnen en we nemen steeds meer info op. Moet ook wel, want de stroom aan prikkels en informatie groeit zo exponentieel dat we moeten blijven vernieuwen, ook als het gaat om ons uiterlijk en onze ideeën over de wereld. En zo werden social media de etalage van onze samenleving en laten ze feilloos zien wat we belangrijk vinden.

Tijd voor een nieuwe trend, die niet uitgaat van perfectie, maar juist van authenticiteit: tevreden zijn met wie je bent.

Van fitgirl naar saggy boob movement

En dat gaat snel. De eerste trendsetters op socials waren de fitgirls die het mooie maar niet zo functionele Victoria Secret-lichaam achter zich lieten en hard trainden op groene smoothies voor een krachtig lijf. Zij werden opgevolgd door de tegenhanger: waarom strijden voor een sixpack in de sportschool als je die gewenste vormen met een kleine spuit voor elkaar kan krijgen? Onder leiding van Queen Kim K werden de bilimplantaten en botox de norm. Wilde je een beetje meedoen dan was een lipfillertje een must en die rimpels in je voorhoofd waren ook outdated, dus zet daar ook maar een periodiek spuitje in. So far so good, maar nu we allemaal gaan voor dezelfde spuitjes leek de online wereld er steeds meer hetzelfde uit te zien. Flawless, die gladgestreken influencers, maar doodsaai. Tijd voor een nieuwe trend, die niet uitgaat van perfectie, maar juist van authenticiteit: tevreden zijn met wie je bent. Oftewel: geen gezeik meer over die striae of te dikke kuiten, geen minderwaardigheidscomplex over die lovehandles of imperfecte hangtieten (Google maar eens ‘saggy boob movement’), gewoon laten zien wat je hebt, de verschillen koesteren en intens gelukkig zijn met wat er is. Zo ontstond – wereldwijd – een antibeweging tegen het perfectionisme en komen er steeds meer stemmen voor diversiteit, inclusiviteit en menselijkheid met al haar individuele trekken.

Nu er niet meer gek opgekeken wordt van wat cosmetische hulp, is het dus weer tijd voor iets nieuws.

Heilige graal of tijdelijke trend?

Maar dan de hamvraag: nu we terug zijn bij onszelf, hebben dan de heilige graal gevonden? Of is het ook deze keer niet meer dan een tijdelijk impact?

Wat opvallend is aan al deze uiterlijke veranderingen is dat ze twee dingen gemeen hebben:
– ze passen bij de ideeën die we op dat moment belangrijk vinden én
– ze zijn moeilijk te bereiken.

Zo was het in de tijd van Rubens nog helemaal niet zo eenvoudig om een volle vrouw te zijn, simpelweg omdat niet iedereen genoeg middelen voorhanden had om zo’n romig (en dus rijk) figuur te ontwikkelen. In de tijd van Kate Moss junkielook was het juist lastig om zo slank te zijn, want we waren (en zijn) in de ban van overvloed. Toen de Victoria Secretmodellen over de catwalk flaneerden, bleken die ideale maten die we moesten hebben, maar voor weinigen weggelegd toen fillers en spuitjes op de markt kwamen, was dit ook niet voor iedereen gesneden koek. Nu er niet meer gek opgekeken wordt van wat cosmetische hulp, is het dus weer tijd voor iets nieuws. En laat in een tijd waarin alles maakbaar is en we als Westerlingen allang de top van Maslow hebben bereikt er een ding lastig zijn: tevreden zijn met onszelf en het accepteren van imperfectie. Want in de ongelijke ratrace waarin we nu leven, is het oprecht moeilijk om niet te tweaken en je over te geven aan wat kan, maar om blij te zijn met wat is. Gevolg: precies dat is wat we willen. En of dat blijvend is? Ik vraag het me af, maar stiekem hoop ik van wel. Wat denk jij? Zijn deze trends voorspelbare gevolgen van wat we niet kunnen hebben of luiden ze echt een nieuw tijdperk in. Oftewel: blijven we body positive of is h et niet meer dan de nieuwste hype?